Gud.
Etter 22. juli i fjor synest det som om Gud ikkje
lenger er aktuell. Han er fråverande i mykje av den offentlege debatten. Somme av aktørane har vist det. Eg kan forstå at ein
må vera varsam i den første tida etter ein slik tragedie som ingen av oss
eigentleg fattar djupa av.
Men nå er det
tid å løfta Gud fram att. Han har vore her heile tida. Den gamle salma av
Petter Dass er aktuell som aldri før: Gud er Gud om alle mann var døde; Gud er
Gud om alle land låg øyde. Han er her og har ei hand i det som skjer.
Me skal og vera
varsame med tolkinga av ting i tida. Det er slik at me er små i høve til den
store verda og det som hender der – og i høve til Gud. Men lat oss tala om Gud,
at han er i alle land og elskar alle menneskje. Men me lyt og vera audmjuke og
vita at me ikkje skjønar mykje av det han gjer i samfunnet. Ofte er det ein
liten del av hans plan. Men tal om Gud. Då kjem han fram i lyset og blir ein
del av folk sin tanke. Og dinest om Son hans og Anden.
Nils Dybdal-Holthe.
